De
demodex (Jonge Hondenschurft) mijt maakt deel uit van de normale
huidflora van een hond. Dus in principe is de mijt in zeer kleine
aantallen aantoonbaar bij iedere gezonde hond, zonder dat deze
klachten veroorzaakt.
Demodex gaat pas problemen
veroorzaken, als de mijten in aantal toenemen in haarfollikels
en talgklieren. Sommige lijnen en rassen zijn extra gevoelig
voor demodex. Een (tijdelijk) verzwakt immuunsysteem lijkt hier
mee te maken te hebben.
De demodex mijt leeft
in de talgkliertjes en in de haarzakjes. Er bestaan twee vormen,
namelijk een "droge" en "natte" vorm. Bij een droge vorm is
alleen de mijt betrokken, bij de natte zijn er ook bacterien
aanwezig (streptococcen) die dikwijls pusachtige ontstekingen
veroorzaken van de huid. Pups en jonge honden die aangetast
zijn hebben vaak verdikkingen - dikwijls grijsachtig - op de
snuit, de poten en rond de ogen. Behandelen is altijd noodzakelijk,
demodex is niet besmettelijk. Als de hond niet teveel jeuk heeft
is het dikwijls nog goed te behandelen. Is het ernstiger dan
is behandeling moeilijker en zeer langdurig.