Di Ala D'Oro

Navelbreuk / Hernia Umbilicalis

Een pup wordt voor zijn geboorte voorzien van oa. voedingstoffen via aan- en afvoerende bloedvaten die in de navelstreng gelegen liggen. De navelstreng is aan een zijde verbonden met de buikwand van de pup, de andere zijde aan de placentawand die op zijn beurt weer verbonden is met de baarmoederwand.

Zodra de pup geboren is zal de teef de navelstreng doorbijten, dit doorbijten van de navelstreng heeft tot gevolg dat de bloedvaten in de navelstreng zodanig worden gekneusd dat afknellen met een tang of onderbinden met draad i.p niet nodig is.
Bij de pup is hierna alleen nog een navelstrengstomp te zien die na verloop van tijd (1-3 dagen) opdroogt en vanzelf zal afvallen. De buikwand rond de navel, de navelring, is dan nog open en zal zich in de opeenvolgende 6-8 weken sluiten. Dit is dus een normale gang van zaken.

Nu komt het voor dat tijdens de groei de buikwand van de pup zich niet (helemaal) sluit. Een bobbeltje rond de navel is het resultaat. Dit kan verschillende oorzaken hebben;
1) genetische aanleg tot zwakke plek in de buikwand genaamd de Hernia Umbilicalis / Navelbreuk
2) "delayed closure" als er in het te sluiten gebied zich omentum bevindt waardoor het sluiten niet verder mogelijk is.

In beide gevallen blijft dus een plek rond de navel een defect bestaan. Het defect in de buikwand noemen we in beide gevallen een breuk. Een navelbreuk kan variëren in grote. Is de oorzaak een "delayed clossure" dan zal de breukpoort zich nog verkleinen in de loop van tijd. Is het de genetische variant dan zal deze breukpoort nooit kleiner worden maar in de loop van tijd zelfs iets in grote toenemen.

De uitstulping die je waarneemt noem je de breukzak, ook de inhoud van de breukzak kan variëren. Bij een klein defect zal dit veelal omentum zijn dat door de breukpoort wordt gedrukt, bij een groter defect kan de inhoud ook darm bevatten. Het is aan te raden bij puppen die een defect hebben en waarvan de inhoud gemakkelijk terug te masseren is dit dagelijks te doen. Bij de delayed closure zal het eventueel vanzelf sluiten van de buikwand hierdoor gemakkelijker zijn omdat er geen omentum meer in de weg zit. Lukt het niet de breukzak inhoud meer terug te duwen dan moet altijd de dierenarts worden geraadpleegd. Deze zal dan bepalen of er kans bestaat dat er een beklemming kan optreden of al opgetreden is van vitale weefsels. Is dit het geval is het noodzaak dat de dierenarts de hond opereert en zodoende het defect sluit. Als het slechts om een klein defect gaat en de inhoud slechts een klein stukje omentum is, is een operatie veelal overbodig en zal meer risico verbonden zijn aan het opereren dan aan de gevaren die de breuk kan opleveren.

Heeft de hond de genetische variant is het niet verstandig deze hond in te zetten voor de fokkerij want naast de navelbreuk die zich kan openbaren bij deze nakomelingen kan ook een septemdefect bestaan, dit is ontstaan door het niet voldoende sluiten na de geboorte van foetale verbinding tussen de twee hartkamers. In de volksmond spreekt men dan van een hartruisje, deze zijn veelal onschadelijk. Blijft echter een groter defect bestaan heeft dit effect op de groei en ontwikkkeling van een pup en zal er met alle risico's van dien operatief ingegrepen moeten worden. Als de pup 6 -8 weken is en door de dierenarts wordt gecontroleerd is een afwijking zoals de twee die hierboven beschreven al waar te nemen.