Op foto.: Lago Maggiore, december 2009

Op 5 en 6 december werd door de SABI de Raduno georganiseerd in Montodine. Op 5 december werd in de ochtend de show gehouden, tussen de middag gezamenlijk eten om hierna aan de eerste veldwedstrijd te beginnen. Voor ons begon de ochtend al vroeg, vanuit ons hotel bij het Lago Maggiore was het zo'n twee uur rijden naar Montodine. Hoewel de plek waar de Raduno gehouden werd niet gemakkelijk te vinden was waren wij nog op tijd om onze inschrijving te bevestigen. We hadden Miuccia Prada di Ala D'Oro ingeschreven in de kampioensklas en Laura Biagiotti di Ala D'Oro in de gebruikhondenklas. De teven werden gekeurd door de heer Grecchi, de reuen door de heer Manfroni. Onze twee honden deden het prima, beide een uitmuntend waarvan Miuccia Prada een tweede plek en Laura Biagiotti een derde plek in hun klas.

Na een heerlijke lunch kon er gestart worden met de Salvatico Abbattuto, een veldwedstrijd waarbij er geschoten en geapporteerd dient te worden, wij waren ingedeeld in het derde bataljon samen met nog 10 andere Bracchi. Dr. Grecchi keurde onze groep. De velden waren mooi, de omstandigheden soms moeilijk doordat het zo vochtig was geweest. Onze bataljon zag deze dag veel fazanten en een enkele haas voorbij gaan. Slechts vier honden van de twaalf verdiende de kwalificatie door de vogels ook daadwerkelijk vast te zetten. Laura Biagiotti zag deze dag helaas geen kans om te scoren. Miuccia Prada di Ala D'Oro was een van de vier honden die wel een kans zag naar huis te gaan met een kwalificatie.

Op foto boven.: Miuccia Prada di Ala D'Oro aan het begin van haar loopbeurt. Haar veldaanpak was prima de keurmeester (die normaal veel moeite heeft met het accepteren van de ongecoupeerde staart) was gelukkig direct onder de indruk van Miuccia Prada di Ala D'Oro "Motjes" werk. Hierdoor leek de staartlengte toch niet het aller aller belangrijkste. Nadat Miuccia Prada di Ala D'Oro op een mooie en vooral rastypische wijze een fazant had vastgezet fluschte zij op Jaap's commando. Een aantal schoten volgden en de fazant die werd geraakt zeilde desondanks zeer ver af, hij kwam neer op een groot veld achter een dijk. ";Motje" die zeer fanatiek is met het apport deed wat we van haar verwachte en bracht de fazant keurig binnen. De veldbegeleiders en de keurmeester prezen haar voor het mooie en snelle apport. Hoewel er zeker een punt verdiend was, moesten we nog wel even op de uitslag wachten. Na de veldwedstrijd tijdens de bespreking was de keurmeester lovend over haar werk, iets wat wij alleen maar kunnen beamen. We zijn trots! Uiteindelijk gingen we terug naar ons hotel met de kwalificatie 4 Zeer Goed. Ons weekend kon niet meer stuk.

Foto boven.: De loopbeurt met Miuccia Prada di Ala D'Oro is over, de fazant is binnen gebracht. Jaap is erg tevreden, "Motje" is voldaan.

Foto Links.: Nadat de keurmeesters de honden hadden besproken en de prijzen waren uitgedeeld kon men naar huis om diezelfde avond terug te komen voor het diner. Onze Miuccia Prada di Ala D'Oro had een prachtige beker te pakken. Natuurlijk werden er gegevens uitgewisseld over de verschillende honden die waren opgevallen tijdens de show in de ochtend en de veldwedstrijd in de middag. In de avond was het behoorlijk mistig en dus besloten wij om het niet te laat te maken. De volgende dag immers moesten we ook weer vroeg in de auto gezien de veldwedstrijd om 8.30 uur zou aanvangen. Opnieuw een Salvatico Abbuttuto. Onze hoop was dat ook Laura Biagiotti de keurmeester zou kunnen laten zien dat ze mooi en rastypisch kan jagen en met gemak een fazant kan vastzetten.

06 december 2009, natuurlijk waren wij ruim op tijd terug in Montodine. De loting welke keurmeester er in welke groep zou meegaan, bracht ons opnieuw samen in het veld met keurmeester Grecchi. In eerste instantie baalde we wel een beetje van deze trekking, weer bij de heer Grecchi terwijl er nog drie andere keurmeesters aanwezig waren in de andere bataljons. En zelfs de heer Grecchi viel het op en lachend gaf hij toe dat we dit hele weekend dus tot elkaar waren veroordeeld.

Afgesproken werd dat er tot een uur of twee zou worden gelopen, hierna zouden de prijzen worden uitgereikt en met elkaar gegeten. We waren allebeide een klein beetje gespannen.Het weer was prima voor een jachtdag, niet te warm, niet koud en geen regen.

Laura Biagiotti had in ons bataljon de eerste loop beurt, iets waar wij wel blij mee waren. Laura die op deze dag beter liep als de dag ervoor liet een prachtige draf zien, zij kreeg het voor elkaar om een prachtige fazantenhaan vast te zetten op een moeilijk stuk open terrein. Nadat ze gecontroleerd de fazant had laten zien werd er ook door haar prachtig geapporteerd. Opgelucht en blij waren wij dat Laura nu toch ook weer had kunnen laten zien dat zij een prima jachthond is.

Laura en Jaap net na hun loop beurt. We wisten eigenlijk direct zeker dat dit een kwalificatie zou zijn, het wachten was nu alleen nog op de prijsuitreiking.

Op foto.:Jaap houdt de andere honden met hun voorjagers in de gaten. Kijken naar ervaren Italiaanse voorjagers met hun goede honden is leerzaam en altijd de moeite waard. "Mot" is nu bijna aan de beurt.

Het is zo eenvoudig.: Met een goede hond het veld in, in mooie velden. Dit resulteert dan in een prachtige loopbeurt.

Motje ging in haar loopbeurt direct prima van start. Ook vandaag liet zij een geweldige veldaanpak zien. Nadat ze een aantal slagen maakte pakte ze de geur van een lopende fazant goed op. Jaap die een prima contact heeft met haar zorgde ervoor dat zij steeds achter de fazant bleef vooral door haar een aantal keren breed te laten zoeken zodat ze geen kans kreeg deze fazant er per ongeluk uit te lopen. Een mooi spel waar de keurmeester zienderogen van genoot. Nadat ze steeds prachtig in draf liet zien dat ze druk aan het werk was, kon Mot door haar hoge kophouding aan het einde van dit veld de fazant dwingen zich te drukken. Er was zoveel overmacht dat alle geweren rustig de tijd hadden hun positie in te nemen. Op commando van de keurmeester lieten Jaap en Mot zien dat de fazant kon vliegen. De fazant werd geraakt en viel in een greppel van ongeveer een meter of 4 - 5 diep. Met behoorlijk steile kanten, over en in de greppel zat een dichte begroeiing van voornamelijk bramen. Motje liet zich nadat zij het commando tot apporteren had gehad direct vallen in deze greppel. Wat door de aanwezige erg gewaardeerd werd. Ze belande bovenop de eerste laag dichte bramen begroeiing. De gehele greppel werd door Motje als een bulldozer uitgekampt. Steeds opnieuw ging zij uiterst fanatiek en gedreven door de dichte begroeiing op zoek naar haar fazant. Dit duurde ongeveer een minuut of 10. Zowel de veldbegeleider, Jaap als Mot waren er van overtuigd dat de fazant er moest zitten. De greppel ging onder een weggetje door, achter de weg was de greppel afgesloten doormiddel van een groot luik. Nadat de veldbegeleider het luik met wat moeite had verwijderd kon Mot ook daar nog even zoeken. Motje dook net zo fanatiek als daarvoor in de greppel en plukte de fazant uiteindelijk uit een bramenbos op zo'n 1,5 meter van de grond onder de weg. De fazant was nog in leven, Motje gaf de fazant mooi zittend af aan een super trotse Jaap. De keurmeester liet ons hierna in spanning over welke kwalificatie er was gelopen. Het wachten was op de uitreiking aan het begin van de middag.

Op de foto hierboven.: Onze twee meiden met Jaap en "Mot's" fazant.

Dan eindelijk de uitreiking van de prijzen, de vier keurmeesters werden opgesteld achter de tafel. Ieder keurmeester bracht verslag uit over de honden in hun bataljon. Zo werd er ook verslag gedaan over ons bataljon. Keurmeester Grecchi vertelde de aanwezigen dat het werk van Laura Biagiotti di Ala D'Oro mooi was geweest, zij verdiende een derde plek met de kwalificatie Zeer Goed. Het werk van Miuccia Prada di Ala D'Oro kwam zeer uitgebreid aan de orde, Keurmeester Grecchi had het zeer spectaculair gevonden. Voor "Motje"de prachtige kwalificatie 2 Uitmuntend. De aanwezige brachten met veel enthousiasme de handen op elkaar toen Jaap naar voren kwam om de beker van Laura en Motje op te halen.

Na de prijs uitreiking werd iedereen verwacht voor de lunch. Verschillende heerlijke gerechten werden er in de jachthut geserveerd. Het was erg gezellig. Om een uur of vijf namen wij afscheid van iedereen. Bij aankomst in ons hotel was de receptioniste oprecht blij dat we met zoveel prijzen waren terug gekeerd. Natuurlijk beloonde Laura haar vervolgens met verschillende lieve bracco knuffels.

Ook dit bezoek aan Italië was weer geweldig!