Translation will follow! In the mean time enjoy the pictures.

Op 27 en 28 maart werd door de SABI de Raduno georganiseerd in het dorp Volta Mantovana. Binnen de muren van het kasteel mag de SABI al menig jaar gebruik maken van deze prachtige openbare ruimten om hun showringen op te stellen.Zoals ieder voorafgaand jaar had de SABI van de gelegenheid gebruik gemaakt om na de show een ledenvergadering te organiseren in het zeer nabij gelegen klooster. Tijdens deze vergadering is het gebruikelijk dat onder grote belangstelling van de leden de jaarprijzen worden uitgedeeld. Er is een "trofeo annuale d'allevamento" de Paolo Ciceri trofee voor de beste Kennel en de "trofeo allevamento" ENCI 2004 (prove cani da ferma continentali italiani) voor de beste hond van het jaar. Deze prijzen worden verdiend door het hele jaar punten te vergaren op de veldwedstrijden en shows. Na de vergadering gezamenlijk ontspannen luisteren naar een muziek voorstelling van een orkest uit het dorp. Deze semi professionals brachten meer dan anderhalf uur prachtige stukken ter gehore, waardoor je je waande in een scène van de Godfather. Hierna werden de tafels aan elkaar geschoven en kon men onder het genot van een glaasje wijn en een aantal heerlijke gerechten de verdere avond al discuserend met elkaar doorbrengen. Daar de Raduno twee dagen beslaat was het verstandig de eerste avond op een redelijke tijd af te sluiten zodat er de volgende dag alsnog fris aan de veldwedstrijd kan worden deelgenomen.

27 maart 2004 (show)
Er waren officieel 92 honden ingeschreven, op de dag zelf werden er nog een aantal toegevoegd zodat er op deze dag bij elkaar zo'n honderd Bracchi zouden worden gekeurd. De heer Giuseppe Colombo Manfroni en Mevr. Annamaria Scotto waren voor deze gelegenheid door de SABI uitgenodigd de honden te keuren. Beste reu en Best in Show werd (RM) Ariale dell'Oltrepo van de heer Garanzini. Beste teef werd (BA) Rosalinda di Cascina Croce van de heer R. Gritti. (zie foto)

Natuurlijk waren er van onze kennel ook een aantal honden vertegenwoordigd. Al onze honden werden in hun klasse geplaatst bij de eerste vier!! Erg tevreden waren wij dus over de resultaten die onze honden hebben behaald op deze Raduno. Voor ons betekent dit dat wij ook in Italië kunnen meedoen aan de top. De belangstelling voor de Raduno van overige buitenlandse fokkers waren weer zeer matig (en beschamend), alleen de kennel Ala D'Oro en Vicini del Monastero waren vertegenwoordigd. Het blijft voor ons onbegrijpelijk dat niet meer fokkers uit het buitenland naar een Raduno komen. Men komt wel in grote getalen naar Dortmund (Duitsland) om mee te doen aan een WK 2003 alwaar een onbekende keurmeester keurt die nog nooit eerder een Bracco heeft gezien, maar men neemt niet de moeite om met deze honden naar een Raduno te komen alwaar men een echt keurverslag zou kunnen verkrijgen via een keurmeester die reeds decennia lang ervaring heeft met de Bracco Italiano. Waar zou je nu de informatie beter kunnen halen dan hier! Een minimale eis om te fokken is toch dat men op de hoogte is wat er speelt in het ras. Juist op een Raduno zijn mensen aanwezig die verstand hebben van de Bracco Italiano, veel Italiaanse fokkers hebben levenslange ervaring met dit ras en delen hun ervaringen graag met geïnteresseerde en enthousiaste "nieuwelingen". Je komt naar een Raduno om te zien of je op de juiste weg bent, of je het juiste type fokt, of jouw honden op de juiste manier werken etc. Maar ook is het de perfecte gelegenheid waar je met verschillende fokkers en eigenaren kunnen discussiëren over eventuele toekomstige combinaties of over problemen die zich voordoen in het ras. Maar goed genoeg hierover, we zien volgend jaar wel weer of men zich iets van onze kritiek aantrekt.

De keuringen verliepen vlot, de teven werden gekeurd door de heer Manfroni de reuen door mevrouw Scotto. Op foto: De zeer grote verscheidenheid aan gebruikhondenklas teven (BA) met op de voorgrond Prima Donna di Ala D'Oro die later de 3e U in deze klasse werd geplaatst, er stonden 16 honden in deze ene klasse. Een geweldige prestatie! Ook onze jonge teef Laura Biagiotti di Ala D'Oro (met staart!) werd in deze gebruikhondenklasse gekeurd. In Italië is dit de klasse alwaar men een CAC kan verdienen. De Italianen vinden het belangrijk dat een Bracco Italiano kan werken, alleen honden die op een veldwedstrijd een kwalificatie hebben behaald mogen dus in deze klasse meedoen. Onze Laura staat nog maar aan het begin van haar werk en show carrière. We kunnen er dus trots op zijn dat ook zij een plek wist te bemachtigen bij de eerste vier, ze werd als vierde geplaatst met een uitmuntend. In de openklasse teven (BA) hadden wij Bramare di Ala d'Oro ingeschreven. Bramare die op de Wereld Winner 2002 te Amsterdam door een Italiaanse keurmeester Jeugd Wereld Kampioen werd gemaakt viel erg in de smaak bij de keurmeester, met een uitmuntend plaatste hij haar op een tweede plek. In deze openklasse stonden 10 honden zo ook de moeder van Laura, Pandora. Pandora werd door de keurmeester 4e geplaatst. Beide geweldige prestaties als je bedenkt dat er in deze klasse maar liefs 13 teven stonden van prima kwaliteit. In de kampioensklasse teven (RM) hadden wij Nebbia-Gucci di Ala D'Oro ingeschreven. Nadat een aantal Italianen ons hadden gefeliciteerd met haar afgelopen jaar behaalde Italiaanse kampioenschap titel liet Nebbia-Gucci zien dat zij deze titel meer dan waardig is. Zeer resoluut werd zij door de keurmeester op de eerste plaats gezet met natuurlijk een uitmuntend. Nebbia-Gucci heeft tot op heden altijd zeer hoog gescoord op de vele raduno's en show's die wij in Italië hebben bezocht. Door vele raskenners in Italië wordt zij beschouwt als het ideale type met een prachtige kleur, die met haar zeer rastypische gangen een geweldige kracht uitstraalt. Kortom ze wordt al vanaf 1999 geroemd voor al deze eigenschappen. Treurig is het om te weten dat in Nederland tijdens het keurmeesters examen voor de Bracco Italiano (2003) deze zelfde hond met veel pijn en moeite een zeer goed werd toebedeeld door een van de twee examinatoren. Deze "Rasspecialist" die samen met nog een collega de examen kandidaten op deze dag moest beoordelen was van mening dat de hond niet rastypisch genoeg was en dat de kleur van de vacht niet goed was. Steeds opnieuw bewijst Nebbia-Gucci met deze uitmuntende uitslagen in Italië dat de "Nederlandse Rasspecialist" nog het een en ander moet leren over de Bracco Italiano!! (rechtsboven de foto van Nebbia-Gucci en linksboven de foto van Bramare.

Op deze foto ziet u onze Gabbana di Ala D'Oro, het verhaal wordt wat saai maar ook zij werd uitmuntend beoordeeld door de keurmeester. Deze mooie zuster van Nebbia-Gucci doet het ook al menig jaar perfect in Italië. De keurmeester plaatste haar op een tweede plaats in deze openklasse teven (RM). Dan last but not least: De reu Il Canonne di Ala D'Oro werd ook nog uitgebracht op deze Italiaanse show. Zijn eerste Italiaanse avontuur. In Nederland wordt Il Cannone zoals u hebt kunnen lezen op onze site, regelmatig hoog geplaatst tijdens show's. Dit oa door zijn prachtige gangwerk en zijn mooie rastypische verschijning die vooral in de erenring tot zijn uiting komt omdat je hier veelal de ruimte hebt om de specifieke Bracco Italiano gangen te laten zien. Natuurlijk verbaast het ons dus niets dat Il Cannone het op zijn Raduno primaire geweldig deed in de ring. Hij werd eerste in zijn klasse met een dikke, vette uitmuntend. Op de foto ziet u Il Cannone temidden van de andere reuen die hun klasse wisten te winnen. De reu die uiteindelijk als beste reu van de Raduno werd gekozen staat op deze foto jammer genoeg net verscholen achter de eigenaar maar boven aan in dit verslag kunt u de hond goed zien. Op deze raduno was ook een kind van Il Cannone di Ala D'Oro aanwezig, Isotta Vicini del Monastero, zij kreeg in de puppyklasse de beoordeling veel belovend.

Op de volgende foto is Nebbia Gucci di Ala D'Oro te zien in de ring voor Beste Teef. Uit de zes beste teven van hun klasse werd uiteindelijk Beste teef Rosalinda di Cascina Croce die is hier te zien in het midden.

Na de show zou de ledenvergadering in het nabij gelegen klooster worden gehouden. Daar het op loopafstand van het kasteel lag togen wij met zijn allen richting klooster. Tijdens de vergadering werden de jaar prijzen uitgereikt. De heer Renato Gritti won voor het vijfde jaar op rij de "trofeo annuale d'allevamento" de Paolo Ciceri trofee voor de beste Kennel en de "trofeo allevamento" ENCI 2004 (prove cani da ferma continentali italiani) voor de beste hond van het jaar. Na deze feestelijke gebeurtenis werd de zaal ingericht voor de muziekanten uit het dorp. De avond werd geopend met een aantal prachtige muziek stukken. Hierna werden wij verzocht naar voren te komen ( wij="de buitenlanders"), zodat de burgemeester van Volta Mantovana ons persoonlijk welkom hete in zijn dorp. Als aandenken kregen wij allen een prachtig fotoboek met foto's van de omgeving en hun bewoners maar dan van bijna 100 jaar geleden. Dat noemen wij nog eens een hartelijk ontvangst! Na de muziek werden de tafels gedekt en werden de aanwezigen verzocht een plek te zoeken zodat we met z'n allen van een heerlijke maaltijd konden genieten. Natuurlijk werd er rijkelijk Italiaanse wijn geschonken waardoor de tongen steeds losser werden en menig onderwerp met gemak kon worden besproken. Vooral de ongecoupeerde staart was een heet hangijzer voor menig Italiaan. Honderden jaren lang heeft de Italiaan de Bracco gezien met slechts eenderde van zijn oorspronkelijke staart. De aanblik van die ongecoupeerde Bracco is voor enkelen dus echt de "bloody limit". Sommige Italianen zijn zelfs benieuwd of Bracchi met staart nog wel in staat zijn om te jagen en vragen zich serieus af of de hond niet in onbalans is tijdens het trotten. Het wordt een zeer emotionele discussie vooral van Italiaanse kant, waarbij je niet uit het oog moet verliezen dat voor ons Nederlanders de scherpe kantjes er al af zijn. Het is voor ons immers al een paar jaar geleden dat wij deze discussie hebben gevoerd. Nu kunnen de Italianen nog couperen, maar aan hen emotionele reactie kun je merken dat ook zij er niet zeker van zijn of dit in de toekomst ook nog het geval is. Dit onderwerp zal op een volgende Raduno zeker een staartje hebben! Veel te laat, zeg maar diep in de nacht gingen we uiteindelijk terug naar ons appartement.
28 maart 2004 (veldwedstrijd)
De wekker was de volgende ochtend meedogenloos, we moesten immers om zeven uur verzamelen in het plaatselijke café, om vervolgens om ongeveer tien uur te starten met de Prova Speciale Selvaggina Naturale (een veldwedstrijd waarbij geen geweer aanwezig is, men dient het punt af te maken met het alarm pistool). De 53 aanwezige Bracchi werden over 4 bataljons verdeeld. Iedere bataljon kreeg een keurmeester. Wij gingen op pad met de keurmeester de heer Benasso. De velden waren veelal grasland, ook moesten er wijn perceeltjes worden uitgewerkt. In ons bataljon kreeg geen enkele hond een kwalificatie aangezien er geen wild werd gezien, afgezien dan van de twee hazen die uit een wijn perceel wisten te ontsnappen. In de andere bataljons werd ook maar weinig gescoord. Zelfs de grote jongens zoals de heer Bottani (die bij ons in de groep zat) en de heer Tognolo scoorde met geen enkele hond. OOndanks alles was ik toch tevreden, mijn vier teven lieten een mooi zoekpatroon zien. De uitslagen: In Bataljon 1 keurde de heer Colombo Manfroni, de hond . Ariale dell'Oltrepò van de heer Garanzini kreeg een 1 Uitmuntend, de reu Zorro van de heer Garanzini kreeg een CQN. In zowel bataljon 2 (keurmeester de heer Benasso) en 3 (keurmeester de heer Cortecchia) werd er niet gescoord. In bataljon 4 waar de heer Grecchi keurde kreeg Manolo di Cascina Croce van eigenaar de heer Anelli een 1Uitmuntend, Pallade delle Terre Alliane van de heer Perani een 2 Uitmuntend, Sandokan di Monte Tricorno van de heer Borsetta een 3 Uitmuntend, Raul della Croccia van de heer Fede een Uitmuntend en de reu Euro van de heer Rizzolo kreeg een Zeer Goed. De reu Ariale dell'Oltrepo (op foto met zijn eigenaar de heer Garanzini en de voorjager de heer Rebachio) kon naar huis met de Bello e Bravo trofee.
Voor deze gelegenheid hadden wij een bronzen beeld van een Bracco Italiano ter beschikking gesteld aan de Beste Jonge hond in de veldwedstrijd, de "Trofeo Ala d'Oro", de reu Manolo di Cascina Croce van de eigenaar de heer Anelli won het beeld en leek er erg gelukkig mee te zijn. Het waren weer twee heerlijke dagen. Het gezamenlijke diner, de show, de veldwedstrijd, de klassieke muzikale uitvoering, de prachtige natuur en het samenzijn met vele Bracco vrienden maakte deze dagen weer tot iets bijzonders.